KNAL-P

banksprong 3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De werkdag eindigde met een Knal… en een struikelval. In de sprong die er aan voorafging zat alle opgekropte energie die er na een dag hard werken nog even uit moest.

Over de grond rollend van het lachen trokken we de conclusie dat we aan de hand van Toon Maas een veelbelovende weg zijn ingeslagen. Een weg waarbij een plank het bindmiddel is geworden en wij samen één zijn. Dat klinkt een beetje zweverig maar hé… het levert wel een boeiend schouwspel op.

In de ochtend gooit Toon meteen ons idee van een familie, onderlinge verhoudingen en mogelijke conflicten overboord. Of we zouden willen spelen vanuit de gedachte dat we één personage zijn. Met een paar simpele spelopdrachten wordt ons ego vakkundig onder het vloerkleed gepoetst. Daar is nu even geen ruimte voor.  Werken vanuit de onderlinge harmonie blijkt meteen mooie scènes op te leveren.

Dan wordt ons nieuwe maatje geïntroduceerd. Een plank van 2.20 bij 26 centimeter. Die zorgt als vanzelf voor nog meer verbinding (we houden hem allemaal vast) en spelmogelijkheden. Wanneer we ’s-middags de eerste 100 spelmogelijkheden van de plank hebben verkend eindigt de middag dus met een knal…en borrelen de ideëen na in onze hoofden…

Op naar de volgende repetitie!

plank loeren op de grond